Braif aan Romaainen 04
01Wat zel we den van Abraham, ons stamvoader, zeggen? Wat het e beurd?
02As Abraham ja op grond van wat of hai doan haar, rechtveerdeg verkloard wer, den kin e n hoge toon aansloagen tegen God. Mor zo is t nait!
03Want wat zegt de Schrift ter van: "Abraham het God leufd en vertraauwd, en dat rekende God hom as rechtveerdeghaid aan."
04Nou wordt as ain waarkt, hom loon toukend, nait as gunst, mor as verdainste.
05Mor wèl nait waarkt, mor leuft in hom dij goddelozen vrijsprekt, dij wordt dat geleuf aanrekend as rechtveerdeghaid.
06Net zo geft ook David hoog op van de man dij God veur rechtveerdeg deurgoan let, zunder dat e der wat veur doan het:
07"Gelokkeg wèl heur misstappen vergeven werden,
van wèl heur zunden God zee: 'Zaand ter over!'
08Gelokkeg wèl de Heer zien zunden nait aanrekent."
09Worden hier "gelokkeg" nuimd wèl besneden binnen, of ook wèl dat nait binnen? Wie zeggen ja: omdat Abraham leufde, luit God hom veur rechtveerdeg deurgoan.
10 Mor hou is dat den goan? Was e dou besneden of nait? Nee, dat was nog veur dat e besneden wer.
11 Mit t maark van besniedenis kreeg e van God n stempel der op, dat e deur te leuven rechtveerdeg was, nog veur e besneden wer. Zo kon e as voader gelden van aal dijent dij as onbesneden mensken tou geleuf kommen; zo kon héúr dij rechtveerdeghaid ook tourekend worden;
12 tougelieks as voader van dij haile besneden gemainschop. Mor den mozzen ze nait enkeld oet dij kring stammen, mor ook zulm weg van geleuf goan dij Abraham as onbesnedene ging.
13 Wet gol ja nog nait dou Abraham of zien noageslacht belofte kreeg, dat e wereld aarven zol. Wat gol was: dat je rechtveerdegd wazzen op grond van geleuf.
14 As wèl oet kring van wet stammen ja aarfgenoam binnen, den is t geleuf n wazzen neus worden en is belofte aan kaant zet.
15 Wet moakt joe ja strafboar. Mor doar gain wet is, kin je dij ook nait overtreden.
16 Dat t geleuf as grond geldt, is hierom: den blift genoade regel. Dat mout, om belofte zeker te stellen veur Abraham zien háile noageslacht; nait allenneg veur wèl oet kring van wet stammen, mor ook veur wèl leven oet Abraham zien geleuf en vertraauw. Dij is ja voader van ons altmoal.
17 Zo as ter schreven staait: "Om voader van n bult volken te worden heb ik die bestemd." Dat zee dij God, doar hai in leufd haar; dij doden leventeg moakt, en wat ter nait is, opropt of was t ter aal.
18 Nog aaltied hoopvol, dou ale hoop verswonnen leek, het Abraham vertraauwd: ik wor voader van n bult volken, zo as mie zegd is: "(As steerns aan lucht,) zó zel dien noageslacht wezen."
19 Zien geleuf wer nait swakker dou e vernam, dat zien liggoam oetleefd was - hai was ja al sikkom honderd joar - en dat veur Sara kaans om kinder te kriegen verbie was.
20 Aan Gods belofte begunde hai nait deur ongeleuf te twieveln. Nee, in zien geleuf kwam e juust staarker te stoan. En wat eerde hai God doar mit,
21 dat e der zo vaast van overtuugd was: God is hail wel bie machte noa te kommen wat e touzegd het.
22 Om dij vasteghaid wer zien geleuf hom den ook as rechtveerdeghaid aanrekend.
23 En dat dat woord "zo wer hom dat aanrekend" optaikend wer, dat was nait allain om hom,
24 mor ook om ons, dij t in toukomst aanrekend worden zol; ons, dij leuven in hom dij ons Heer Jezus oet t graf opstoan luit;
25 dij Jezus, dij oetleverd wer om ons zunden en opwekt om ons rechtveerdeg te moaken.
|
